تبیین جامعه‏ شناختی رابطه‏ ی اوقات فراغت و اشکال جدید سرمایه (مطالعه موردی دانشجویان دانشگاه کردستان)

بررسی نقش اوقات فراغت در زندگی جوانان و مشخص نمودن کارکردهای آن امری حائز اهمیت است و با مطالعه‌ی علمی و شناخت دقیق اوقات فراغت و تأثیر آن بر شکل­گیری سرمایه‌ی اجتماعی و سرمایه‌ی فرهنگی اقشار مختلف جامعه می‌توان از این مفهوم به‌عنوان متغیر پیش­بینی‌کننده در تحلیل مسائل اجتماعی و فرهنگی جامعه سود جُست و اهداف فردی و اهداف کلی جامعه (افزایش سرمایه‌ی فرهنگی و سرمایه‌ی اجتماعی) که در راستای بهبود زندگی فردی و جمعی و توسعه‌ی کشور است را برآورده کرد. پژوهش حاضر تلاشی است برای تبیین رابطه‌ی اوقات فراغت دانشجویان با شکل­گیری سرمایه‌ی اجتماعی/ فرهنگی آنان. لذا پرسش­های محوری آن حول این مسئله‌ی اصلی صورت­بندی شده­اند که چه عواملی بر شکل­گیری اشکال جدید سرمایه (سرمایه‌ی اجتماعی و سرمایه‌ی فرهنگی) تأثیرگذار است؟ و آیا رابطه­ای بین اوقات فراغت و شکل­گیری اشکال جدید سرمایه وجود دارد؟ چهارچوب مفهومی و نظری پژوهش از نظریه­های اندیشمندانی از جمله بوردیو استخراج شده است. جامعه‌ی آماری تحقیق شامل کلیه‌ی دانشجویان دانشگاه کردستان در سال تحصیلی 91 – 90  که مشغول به تحصیل بودند، می­باشد که کلاً 11000 نفر بودند و با استفاده از فرمول کوکران و روش نمونه­گیری طبقه­ای نسبی 300 نفر از آن‌ها انتخاب گردید. یافته­های پژوهش حاکی از آن است که میان اوقات فراغت و شکل­گیری اشکال جدید سرمایه رابطه‌ی معناداری وجود دارد. با توجه به نتایج تحقیق، اوقات فراغت با شاخص­های سرمایه‌ی فرهنگی تجسم­یافته و مشارکت اجتماعی دارای بیش‌ترین ضریب هم‌بستگی است.